لذت دنیا...

داشتن کسی ست

که دوست داشتن را بلد است.

به همین سادگی...!

این روزها

گفتن دوستت دارم! انقدر ساده است که میشود انرا از هر رهگذری شنید!

اما فهمش...

یکی از سخت ترین کارهای دنیاست

سخت است اما زیبا!

زیباست

برای اطمینان خاطر یک عمر زندگی

تا بفهمی و بفهمانی...

هر دوره گردی لیلی نیست...

هر رهگذری مجنون...

و تو شریک زندگی هر کسی نخواهی شد!

تا بفهمی و بفهمانی...

اگر کسی امد و هم نشینت شد

در چشمانش باید

رد اسمان رد خدا باشد

و باید برایش

از من گذشت

تا به

ما رسید...

(فریدون مشیری)

هی دلت بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان می مانی... 

گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت می کنی ... 

گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات... 

گاهی دلت نمی خواهد دیروز را به یاد بیاوری انگیزه ای برای فردا نداری و حال هم که... 

گاهی فقط دلت میخواهد زانو هایت را تنگ در آغوش بگیری و گوشه ای گوشه ترین گوشه ای...! 

که می شناسی بنشینی و"فقط" نگاه کنی... 

گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ می شود... 

گاهی دلگیری...شاید از خودت...شاید 

گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات... 

گاهی دلت نمی خواهد دیروز را به یاد بیاوری انگیزه ای برای فردا نداری و حال هم که... 

گاهی فقط دلت میخواهد زانو هایت را تنگ در آغوش بگیری و گوشه ای گوشه ترین گوشه ای...! 

که می شناسی بنشینی و"فقط" نگاه کنی... 

گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ می شود... 

گاهی دلگیری...شاید از خودت...شاید 
 

نظرات شما عزیزان:

mahasa

ساعت17:14---7 خرداد 1396

سلام  عالی بود

خیلی وب زیبایی داری

هم غمگین

بوس بوس

mahasa

ساعت13:00---26 ارديبهشت 1396

سلام عشقم میخاسم بگم که اگه میتونی 4شنبه بیا من 5 شنبه خونه نیسم
اوممممممم بوس دلم یذره شده اقا مثل اینکه مارو از یاد بردی

maryam

ساعت17:30---29 آذر 1395

[وب سایت]

از متنتـ خوشم اومد...وبت عالیه فقط یه خورده قالبتو ویرایش کنی بهترین می شه ممنون تو وبم نظر دادی

زهرا حسن زاده

ساعت17:52---16 آبان 1395

[وب سایت]

قفس زندگي ام درست است تنگ نيست اما خفه ام ميکند ميان بغض هايم
شايد ميان اشک هايم غرق شوم شايد ميان دردقلبم
آه خدا ديگر نفس کشيدن هم برايم بارشده خسته شدم
از اين روزهاي سخت وتکراري از اين زندان زندگي
از اين که هرچه ميکشم از خودم ميکشم
گلويم را محکم گرفته ميخواهد خفه ام کند نميفهمد جمعيتي تماشايم ميکنند
نميفهمد زمانش نيست نميفهمد اشتباه قضاوت ميشوم
اين بغض لعنتي خفه ام ميکند ميخواهد ميان درد بگويد
هواي دل وچشمت باراني است بگذار دست بردارم وسيل به پا کنم
نميفهمد سخت تر از نگه داشتن بغض در اين گلو اشکهايم هستند
اما ديگر عادت کردم تا سراغم مي آيد از اين نگاها فرار ميکنم
ميروم به بهانه هواخوري بغض خوري را باران کنم
سنگينيم را ميان اشکهايم سبک کنم هرروز سبک شوم
ميان وزن سنگين قضاوت ها ميان دل پريشان وپشيمانم
میان توبه ای که دیگر نشکست و دیگران با حرفشان شکستند
آنها نه تنها قضاوت کردند بلکه بارها مرا شکستند
اما حق دارند من نیز بارها عهدها شکستم خدایم
مرا ببخشید که خون به جیگرشان کردم با خطایم
اما هر روز که میگذرد با اینکه گویی آنزایمر گرفته ام
همه برایم یادآوری میکنند حماقت ها وبی فکری ام را
کاش میدانست کسی درد دارد این همه بی کسی
کاش میدانستند دیگر آن رفته به ساخت تجربه نیستم
من حالا شده ام تجربه ای ناب تجربه ای که میتوان از آن تجربه گرفت
چه تجربه ی تلخی......

زهرا حسن زاده

ساعت17:51---16 آبان 1395

[وب سایت]

بنده اي کنجي نشسته ازغمش
بي صدا گريه کنان در خلوتش
گويي ديگران دلش شکستند
از زخم زبان زخم به دلش غمکده بستند
از درد و ناله آرام دعايش
رخ بچرخاندنبينم اشکهايش
گلويش را فشرد تا ارام گيرد
چنان گويي در بغضش اسير است
سرش را کج کرده مظلوم
جاي سيلي اش زين گشت معلوم
چنان آهي ز سوز سرداد
جگرسوخته ز غم تلخي خبر داد
همين که چند صباحي ناله سرداد
مرا از زندگاني اش خبرداد
دلش ازجهل خويش پر بود
پشيمان از گذشته پرنيش بود
در گذشته خطا کار نزد دگران حال معصيت کار
بي رمق از حرفهاسرزنش وسرکوفت
تنها آرزويش ميشد منش گذشته را روفت
کاش کس ميدانست در دلش چه گذشته
حال نادم زخطايش گشته
کاش ميدانست کسي
درد دارد اين همه بي کسي
منتظر بود روم تا که سربه سجده افتد
با خدا حرف زند بار گنه باردگرازشانه افتد
بي صدا برخاستم و کنجي نشستم
بازبانم با رها دلها شکستم
حال اين بنده که من حالا بديدم
دگر هرگز کس نگويم که چه ها من شنيدم
هردلي را که با زباني بشکسته بودم
زين بعد چشم ودلم سفت بسته بودم

SAHAR

ساعت17:48---16 آبان 1395

[وب سایت]

وابستگی یعنی میخواهمت چون مفیدی
دلبستگی یعنی میخواهمت حتی اگر مفید نباشی . . .

زهرا حسن زاده

ساعت17:47---16 آبان 1395

شيرين وصال خوش تراز ذکرت نديدم"
آغوش تورا در سجده ي تو من بديدم
آرام زانتظارسحربعدازدلتنگي تو رميدم
بس نيست خطا وجفا توبه مغرور به کرم اوخداي بنده
خوش نديدم اين همه يکجا هرشب بخري با يک العفو

نازبنده
واي برما که شرم نداريم زين چشم خدا
بسوي بنده نظرگذاريم
حال برتنگي وسختي به رنج درافتيم
به توبه وزاري ممد بجستيم
آن لحظه که با شرم زگناه پيشي نگرفتيم
بادستان خويش معصيت کرده ربنا نگفتيم
پس طلب ز چه داريم وقتي که خطا مانع شود ز حاجت
وقتي که سياه گشته است صفحه ي دل
وقتي که گذشته است شبهايت بي قطره ي از اشک
از شوق زديدارخدايت از وصل رهايي ازنفس
از هر نفسي که با خدا گشت
از هر گناهي که به دل باز نگذشت
ديدي که شود مخلص اوشد
با توبه اي خالص همچو نصوح شد
آنقدر محکم که حالا مشهود است به مولا
بنده ي ديگر در عصر بت پرستي
باداد و بي خوف صدا زد خداي هستي
اي کاش ميشد بزنم جار
نامش است حبيب نجار
در تلخي واسيري وشکنجه هرگاه
اوامتحان شد نزد خدا
خوش به حالش در جنت است
گشت شهيد درگاه
اما ازکرمش شرم دارم بي توبه مرا از سرلطف
بي منت و مهربان پذيرفت

بهار

ساعت10:47---4 آبان 1395

[وب سایت]

سلام دوست گرامی
ممنونم که به وبم سر زدین
وب شمام خوبه اما بهتر نیست یکم صفحه تونو روشن کنید سیاه یجوریه...

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: